پندار گرایی در قرآن (پیروی از گمان)

تحقیقی قرآنی در مورد عدم پیروی از ظن و گمان و پندارگرایی است. در نوشتار حاضر ابتدا به بیان معنا و اقسام پندارگرایی و ظن و گمان مذموم و ممدوح و جائز پرداخته شده و معادل‌های قرآنی این واژه مانند: ظن، زعم، حسبان و خرص نیز بیان و مفهوم آن‌ها ذکر شده است. آن گاه نویسنده به عوامل پندارگرایی مانند عوامل بینشی و گرایشی اشاره نموده و نقش اموری مانند: جهل، غفلت، اصالت دادن به غیر خدا، به کار نگرفتن ابزار ادراک، تقلید کورکورانه، اعتماد به اکثریت، پیش داوری، آرزوهای طولانی، حب دنیا، استکبار، نفاق، رفاه‌طلبی، گناه و حس‌گرایی در تشدید و ایجاد پندارگرایی بررسی نموده است. وی در ادامه به راهکارهای پیشگیری از پندارگرایی و راه‌های علمی و عملی دوری گزیدن از آن اشاره نموده و اموری مانند: غفلت‌زدایی، خداشناسی، خودشناسی، یاد مرگ و معاد، دعا، دوری از هم و غم دنیا و افزایش حبت خدا در دل را عامل از بین رفتن پندارگرایی عنوان کرده است.