بشر از دیرباز به دنبال رسیدن به آرامش پایدار بوده و در طول تاریخ، تمام مساعی خود را در راستای نیل به این هدف به کار بسته است. به همین جهت شناخت راز هستی و حقیقت انسان از مهمترین و اساسی ترین موضوعات خرد و علم بشری قرار گرفته است. انسان از یک سو در صدد تامین رضایت باطنی همراه با آرامش، شادی و امید و رهایی از رنج و درد در زندگی بوده و از سویی دیگر، تاریخ قرون اخیر تمدن بشری نشانگر این امر است که پیشرفت های علمی و صنعتی و نیز نظام های اجتماعی، به ویژه در غرب، نه تنها توان فراهم آوردن این خواسته را نداشته بلکه بر اضطراب و پوچی بشر افزود.
حقیقت آرامش در سه بخش و ۲۲ فصل تنظیم شده است. بخش اول به بیان فرآیند و مولفه های مثبت اندیشی در روان شناسی مثبت گرا پرداخته است، و بخش دوم به تبیین ابعاد مثبت اندیشی در متون اسلامی اختصاص یافت و در بخش سوم ابعاد و مولفه های مثبت اندیشی در دو دیدگاه مورد بررسی قرار گرفته و با یکدیگر مقایسه شد. این ارزیابی با رویکرد بررسی چهار بعد اصول و مبانی، شمول و انسجام درونی، گستره و عمق، آثار و پیامدهای مثبت اندیشی، در دو دیدگاه صورت پذیرفت.
متون اسلامی بهترین و مناسب ترین زمان تربیت را، دوران کودکی و نوجوانی معرفی می کند. عادت دادن کودک از ابتدای زندگی، به ارتباط و تعامل با پدر و مادر و خویشان، موجبات دوستی های همیشگی و پیوندهای افراد خانواده و جامعه را فراهم می آورد. دستور اکید اسلام به سلام کردن به کودکان، تشویق کودک به بازی های دسته جمعی و سفارش به والدین در همراه بردن کودک به مجالس مذهبی و اجتماعات دینی، بیرون نکردن کودکان از صف جماعت، مشارکت کودکان در امور خیر و کمک به همنوعان و نیازمندان، تشویق پدر و مادر برای انتخاب دوست به فرزندان و پرهیز از دوستی با کسی که صله رحم نمی کند، توصیه موکد به شیوه های ابزار محبت و مهروزی به کودکان اعم از نوازش و بوسیدن زیاد آنان، هدیه دادن، بازی با فرزندان، وفای به عهد به ویژه نسبت به فرزندان، رعایت عدالت و مساوات بین فرزندان و تکریم کودک، حتی شیر دادن فرزند هنگام اقامه نماز مادر، خطاب نیکو به فرزندان، مشاوره با نوجوانان و از سویی دیگر، ممانعت شدید اسلام از عیب جویی، توهین و تحقیر کودکان، پی ریزی بنیان پرورش بعد اجتماعی و ایجاد اعتماد به نفس و خوش بینی و علاقه به جامعه را در کودکان ایجاد می کند…
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.