با دلم می خوانم

نویسنده در کتاب با دلم می خوانم به زبان ساده و روان خاطرات خود را از دوران بستری مادر در بیمارستان می نویسد. او به مرور و طی یک سال در مورد لحظاتی که در بیمارستان به عنوان همراه مریض داشته و اتفاقات و ماجراهایی که در آن­جا رخ داده را در این کتاب به تصویر می­ کشد و از مشکلات و سختی ­ها و چالش ­های بیماری و بیماران و محیط بیمارستان در قالب داستانی سخن می گوید. صداقت دختر جوانی است که در طول داستان سعی دارد تا با رفتار اسلامی و اخلاقی مشکلات پیش روی خود را از سر راه بردارد و بهترین تصمیم­ ها را بگیرد.

تماشای تلاش انسان­ های مختلف، از زاویه نمازخانه که حدود ده پله بالاتر از سالن بود، برایم نوعی تفریح حساب می­ شد. شبیه نشستن روی پشت­ بام و تماشای یک بازارچه پرانرژی بود. شبیه تماشای یک فیلم از آخرین ردیف صندلی ­ها در سینما. آن روز هم برای فرصت دادن به مادر، پناه بردم به نمازخانه و روبروی درب اتاق عمل نشستم. دایره دیدم محدود بود به یک درب برقی و آکواریوم و آب سردکن جلوی درب اتاق عمل و انسان هایی که در این محدوده چندمتری رفت و آمد داشتند. صحنه­ ها هرچند دقیقه عوض می­ شد. ترکیبی از تلخی ها و شیرینی ها…