برشی از کتاب:
اصغر واقعاً خوشخوراک و خوشغذا بود. نمیشد غذا جلویش بگذاری و بگوید که اشتها ندارد یا سیر است. همه غذاها را دوست داشت. البته قیمه برایش چیز دیگری بود. آنچنان با اشتها و علاقه غذا میخورد که من را به وجد میآورد. با همه اشتهایی که به خوردن غذا نشان میداد، اهل تجملات نبود. اینطور نبود که باید غذا حتماً برنج و خورشت باشد. خیلی وقتها به من میگفت غذا درست نکن! بگذار غذای حاضری و سبک بخوریم! نان و پنیر ساده خانه را همهچیز ترجیح میداد.
مسافرت مشهد که میرفتیم، توی رستوران چند روز مرغ و کباب و خورشت و به قول خودش غذای درست و حسابی که میخورد، دلزده میشد. خانه که میآمدیم، میگفت: «زمزم! … دلم برای دستپختِ خودت تنگ شده! … واقعاً غذای خونه چیز دیگهس!» اصغر خودش هم خوب غذا درست میکرد. از همان اول به آشپزی علاقه داشت. برنج کته و املت را خوب درست میکرد. مرغ و خورشت را هم از روی دست من یاد گرفته بود. البته توی خانه زیاد هنرش را بروز نمیداد. با شوخی و خنده میگفت: «اگه من غذا درست کنم… شما دیگه تنبل میشید! … اونوقت دست به سیاه و سفید نمیزنید!»
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.