دیار بصیرت، جهاد و اجتهاد

اهل قم از اوّلین مردمانی بودند که دعوت اهل‌بیت(علیهم‌السّلام) را در ایران پذیرفتند و همینها بودند که آوازه‌ی تشیّعشان در اقصا نقاط جهان پیچید.دلدادگی مردم قم به مکتب اهل‌بیت(علیهم‌السّلام) آنچنان بود که راویان و فقیهان بسیاری از میانشان برخاست. ابراهیم‌بن هاشم و علی‌بن ابراهیم که بیشتر روایات کتاب شریف کافی به واسطه‌ی ایشان نقل میشود و مرحوم صدوق که یکی از چهار منبع اصلی روایی شیعه را نگاشته است و دهها راوی و فقیه و مفسّر دیگر همه گواهی بر صدق این مطلب است.همچنین روایات فراوانی در فضیلت شهر مقدّس قم وارد شده است و همچنین اخباری که به نقش مردمان آن در آخر الزّمان اشاره میکند.در روایات ما این شهر را «عشّ آل‌محمّد(علیهم‌السّلام)» یعنی آشیانه‌ی اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) نامیده‌اند. عشق مردم قم به اهل‌بیت(علیهم‌السّلام) بود که راه کریمه‌ی اهل‌بیت حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) را به آن دیار کشاند. حضور صدها نفر از امامزادگان بزرگوار در این شهر نیز، نشانه‌ی دیگری از این حقیقت است.تاریخ قم در همه‌ی دورانها بر این سیرت بود تا اینکه دوران معاصر فرارسید. مردم قم با میهمان‌نوازی خود از مرحوم آیت‌الله شیخ عبدالکریم یزدی و شاگردان ایشان به حوزه‌ی علمیه‌ی قم رونق بیشتری دادند. آرام‌آرام حوزه‌ی علمیّه‌ی قم گسترش یافت و استبداد رضاخانی نیز نتوانست جلوی رشد و پیشرفت آن را بگیرد. همان حوزه‌ای که بعدها مادر نظام اسلامی لقب گرفت و رهبران نهضت اسلامی را در خود پروراند.مردم قم از ابتدای نهضت امام خمینی(قدّس‌سرّه) در کنار او بودند؛ وقتی که در مهرماه سال 41 به مخالفت با لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی برخاست و آن هنگام که در فروردین سال 42 به فرمان امام خمینی(قدّس‌سرّه) به خاطر اقدامات ضدّ دینی شاه عید را عزا گرفته بودند و هنگامی که پس از دستگیری ایشان در خرداد 42 و در آبان سال 43 به اعتراض به‌پا خاستند و در همه‌ی دوران مبارزه با رژیم منحوس پهلوی.نقطه‌ی عطف حضور انقلابی مردم قم 19 دی سال 56 بود. وقتی که دست پلید طاغوت پهلوی قلم توهین را با هدف هتک حضرت امام خمینی(قدّس‌سرّه) در روزنامه‌ی اطّلاعات به حرکت درآورد. آن زمان بود که مردم قم به راهنمایی علما و مدرّسان حوزه و در کنار طلّاب به میدان دفاع از امام خود آمدند و با حضور خود و با خون خود افتخار پیشگامی را برای خود ثبت کردند.حماسه‌ی نوزدهم دی حلقه‌ی اوّل از زنجیره‌ی قیامهای شهرهای دیگر ایران گردید. قیام 29 بهمن تبریز به مناسبت چهلم شهدای قم برپا شد و قیام مردم یزد در فروردین سال 57 به مناسبت چهلم شهدای تبریز به خون کشیده شد و همین طور دیگر شهرها شعله‌ی انقلاب اسلامی را تا پیروزی آن مشتعل نگاه داشتند.قم در ماههای پایانی سلسله‌ی منحوس پهلوی از خود رشادتها نشان داد آنگونه که حضرت امام(قدّس‌سرّه) به مدح مبارزات مردم در دی و بهمن سال 57 پرداخت.امام امّت هم در اوّلین فرصت ممکن _ یعنی 9 اسفند 57_ به آغوش مردم قم بازگشت و رأی آری خود به جمهوری اسلامی را در مسجد شهیدپرور چهارمردان به صندوق رأی انداخت و اگر عارضه‌ی قلبی برایشان پیش نیامده بود شاید هیچ‌گاه این شهر و مردم خونگرم آن را ترک نمیکرد.پس از تثبیت نظام اسلامی هم مردم قم همیشه در خطّ مقدّم خدمت به نظام بوده‌اند؛ چه در دفاع مقدّس که هزاران شهید را تقدیم به انقلاب کردند و چه پس از ارتحال حضرت امام(قدّس‌سرّه) هم باز مردم قم در صف اوّل ولایتمداری بودند و همیشه بصیرت خود را به نمایش گذاشته‌اند.وقتی در سال 78 برخی از ریزشهای انقلاب خواستند مزاحمتی را برای انقلاب ایجاد کنند، مردم قم به اعتراض به‌پا خاستند و قیام 19 دی را بازآفرینی کردند. وقتی که فتنه‌ی آمریکایی _ اسرائیلی 88 اتّفاق افتاد باز هم مردم قم درس بصیرت به دیگر آحاد کشور دادند…. و آخرین منصّه‌ی حضور آنان استقبال چشمگیر در سفر رهبر معظّم انقلاب (مدّظلّه‌العالی) در سال 89 بود و با این حضور بود که حماسه‌ای دیگر آفریدند.اکنون نیز مردم قم بر عهد خود باقی‌اند، مردمانی بصیر که کمر همّت به دفاع از اسلام و انقلاب بسته‌اند.مردم قم به خوبی میزبان هزاران طلبه از اقصا نقاط جهان و شهرهای دور و نزدیک کشور عزیزمان هستند و علم اکنون از چشمه‌ی خروشان قم به همه جای جهان فیضان میکند. شاید این اتّفاق، طلیعه‌ی تحقّق این حدیث است که فرموده‌اند:«فيفيض العلم منه إلى سائر البلاد في المشرق و المغرب فيتمّ حجّة الله على الخلق حتّى لا يبقى أحدٌ على الأرض لم يبلغ إليه الدّين و العلم ثمّ يظهر القائم»؛ «دانش از آن به همه‌ی بلاد منتشر گردد در مشرق و مغرب و حجّت خدا بر مردم تمام شود. تا كسى در روى زمين نماند كه علم و دين بدو نرسد، سپس قائم ظهور كند.»مردمان قم ولی‌شناسند و سالهاست که یاد 19 دی را زنده میدارند. میدانند که 19 دی، یوم‌الله است و روز خدا باید بماند و نمادی باشد برای دفاع از ولایت فقیه. از اینجاست که هر سال تجدید عهد میکنند و به دیدار رهبر عزیز می‌آیند و ایشان نیز  آغوش محبّت خود را بر اهل این دیار میگشاید.تکریم اهل قم، تکریم یک قوم و اهل یک شهر و دیار نیست بلکه تکریم یک سیره و یک فکر و یک حرکت است. گرامیداشت بصیرت است، گرامیداشت جهاد و مجاهدت است و گرامیداشت اجتهاد و علمی است که از این دیار به شهرهای دور و نزدیک جهان منتشر میشود.از اینجاست که بیانات معظّمٌ‌له در دیدار با مردم قم، رنگ و بوی دیگری دارد و در برگیرنده‌ی راهبردهای اساسی‌ای است که برای همه‌ی علاقمندان به بالندگی نظام اسلامی مفید خواهد بود.کتاب حاضر مشتمل بر تمامی بیاناتی است که در سالگرد 19 دی و در حضور مردم قم ایراد شده است. سه سخنرانی مربوط به سالهای 72، 73 و 78 برای نخستین بار منتشر میشود. شایان ذکر است در سالهای 76 و 77 دیدار انجام نشده است و به جای آن دو پیام از معظّمٌ‌له خطاب به مردم قم صادر شده است. و من الله التوفیق