توضیحات
تشرف یافتگان به محضر حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه (دفتر چهارم)
کتاب حاضر که برگرفته از کتاب گرانسنگ نجم الثاقب است روایت افرادی است که در زمان غیبت کبری به خدمت حضرت صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه) رسیده اند.
برشی از کتاب:
حکایت هشتاد و ششم: تأکید نمودن حجت عجل الله تعالی فرجه در خدمتگزارى پدر پیر
ایضآ نقل کرد از جناب شیخ باقر مزبور از شخص صادقى که دلّاک بود واو را پدر پیرى بود که تقصیر نمى‌کرد در خدمتگزارى او، حتّى آن که خود براى او، آب در مستراح حاضر مى‌کرد ومى‌ایستاد منتظر او که بیرون آید وبه مکانش برساند وهمیشه مواظب خدمت او بود، مگر در شب چهارشنبه که به مسجد سهله مى‌رفت. آن گاه ترک نمود رفتن به مسجد را.پس پرسیدم از او از سبب ترک کردن او، رفتن به مسجد را. پس گفت: چهل شب چهارشنبه به آنجا رفتم. چون شب چهارشنبه اخیر شد، میسّر نشد براى من، رفتن مگر نزدیک مغرب. پس تنها رفتم وشب شد ومن مى‌رفتم تا آن که ثلث راه باقى ماند وشب ماهتابى بود. پس شخص اعرابى را دیدم که بر اسبى سوار است ورو به من کرده. پس در نفس خود گفتم: زود است که این، مرا برهنه کند. چون به من رسید به زبان عرب بدوى با من سخن گفت واز مقصد من پرسید. گفتم: مسجد سهله. فرمود: «با تو چیزى هست از خوردنى؟» گفتم: نه. فرمود: «دست خود را داخل در جیب خود کن.» گفتم: در آن چیزى نیست. باز آن سخن را مکرّر فرمود به تندى. پس دست در جیب خود کردم، در آن مقدارى کشمش یافتم که براى طفل خود خریده بودم وفراموش کردم که بدهم. پس در جیبم ماند. آن گاه به من فرمود: «اوصیک بالعود! اوصیک بالعود.» سه مرتبه. و «عود» بلسان عرب بدوى، پدر پیر را مى‌گویند، یعنى وصیت مى‌کنم تو را به پدر پیر تو. آن گاه از نظرم غایب شد. پس دانستم که او مهدى ۷ است واین که آن جناب راضى نیست به مفارقت من از پدرم، حتّى در شب چهارشنبه. پس دیگر نرفتم به مسجد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز هیچ نقد و بررسی ثبت نشده است.