فرهنگ سازها

فرهنگ سازها نام مجموعه‌یی است که در آن نامِ سازهای ‌ایرانی و آن دسته از سازهای غربیِ به‌کار رفته در موسیقی ایران، به صورت مشروح در سه قسمتِ: سازهای بادی، رشته‌یی و ضربی در آن ذکر شده است. جلدِ اوّلِ مجموعه، به سازهای بادی (ذواتُ النّفخ)، اختصاص یافته که اسامی در آن به صورت الفبایی مرتّب گردیده است؛ شناختِ نوع ساز، ساختمان ساز، زمان ‌و ‌مکانِ ایجاد، نظریّه‌ی صاحب‌نظران، شاهدان نظمی ‌و‌ نثریِ گویندگان برترِ ‌هزار ساله‌ی ادب‌ فارسی، شرح هر مطلبِ دور از ذهن به همراهِ تصاویر، ‌مجموعه‌ی «فرهنگ سازها» را تشکیل می‌دهند.
برشی از کتاب فرهنگ سازها :
و گویند و چه خوش گویند که موسیقی اشرفِ صناعات باشد و واضعانِ این صناعت حکمای الهی چون: فیثاغورِث و افلاطون و ارسطو و بطلمیوس و باربَد و نکیسا بوده‌اند؛ حکیمی که می‌گوید: من استماعِ نغمه‌یی چند از حرکاتِ فلکی می‌کنم و آن نغمات در حنجره‌ی خیالِ من متمکّن گشته، و آن گاه از آن اصول، قواعدِ این علم بنهادند.
و امروزه روز، موسیقی، این هنر مظلوم و مهجور که میراثی با ارزش از گذشتگان است، آن‌گاه با ارزش خواهد ماند که آن‌ را به عنوان میراث بدانیم. این تلقّی، محصول آزادی، فراغت و رفاه است! با این همه هرجا و هرگاه فریاد برآوریم که: «هنر نزد ایرانیان است و بس» ! بی‌فایده خواهد بود تا به این مهم دست یابیم.