نزدیک ته خیار

ناصر فیض از طنزپردازان خوش ذوقی است که در قلم او، واکنش‌های طنز نسبت به رخدادهای سیاسی اجتماعی به خوبی دیده می‌شود. او که کارشناس زبان و ادبیات فارسی است، تجربه‌های بسیاری نیز در حوزه شعر دارد که عموماً به اعتبار مسئولیت‌هایش در حوزه هنری و صدا و سیما به وجود آمده است.
اما «نزدیک ته خیار»، در واقع گزیده «املت ‌دسته‌دار» است که در کنار چند اثر چاپ ‌نشده شیرازه‌بندی شده است. این کتاب که در دو قالب شعر و نثر عرضه شده است، به موضوعات مختلفی پرداخته و بسیار زیبا و هوشمندانه مسائل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و روزمره را مطرح و نقد کرده است؛ مسائلی مثل انتخابات، مسائل خانوادگی، ازدواج، کسب و کار، عاشقانه، تاریخی و… ناصر فیض حتی از پرداختن به مسأله بنزین و توسعه شهر قم نیز فروگزار نکرده است!
این کتاب با یک مقدمه ناشناس شروع می‌شود و در ادامه، گفت‌وگویی با سراینده کتاب از کتاب طنز ۲ انتخاب و منتشر شده است. فیض در این گفت‌وگو می‌گوید که تا ۲۵ سال پیش اصلاً شعری نگفته و دغدغه سرودن نداشته، اما با مطالعه فراوان، نظم‌های او رنگ و بوی شعر به خود گرفته است.
او عنوان «نزدیک ته خیار» را انتخاب کرده است که به تعبیر خودش، نه تلخ است، نه شیرین است و تلخ و شیرین است، چون نزدیکی ته خیار! معتقد است که هدف غایی طنز، اصلاح کژی‌ها و ناهنجاری‌های فردی و اجتماعی است که با تاختن و به سخره گرفتن و نیز درشت‌نمایی آنها امکان‌پذیر است.
این کتاب در دو بخش اشعار و نثر ارائه می‌شود و هدف اصلی فیض در ارائه این کتاب، ایجاد لبخند و نشاط در مخاطب است. به تعبیری او می‌خواهد با پس زدن خودکار دغدغه‌ها و درگیری‌های ذهنی کدورت‌زا و غم‌آفرین، نوعی آرامش در کنار شور و شعف به دست آمده از موضوع طنز ایجاد کند.