جلوه های دراماتیک قرآن کریم

سعید شاپور در این کتاب با دید وسیعی که نسبت به ادبیات داستانی و شناختی که از قصه‌های قرآن داشته سعی در بازشناساندن خصایص فنی و اهداف قصه‌های قرآنی می‌کند. شاپور با علم بر اینکه بخش اعظمی از آیات قرآنی به قصص اختصاص دارد و با آگاهی از اینکه درک این قصه‌ها امکان شناخت یکی دیگر از وجوه معجزه قرآن را فراهم می‌کند، می‌کوشد تا با شناخت الگوی روایتی قرآن و چگونگی بیان حکمت‌ها، راهی را برای مطرح کردن این داستان‌ها در دنیای هنر به ویژه هنر نمایش بگشاید.
 نویسنده برای دست یافتن به این هدف، ابتدا شمایی کلی از مفاهیم قرآنی و داستان‌های آن را ارایه می‌دهد و در گام بعدی، کامل‌ترین و زیباترین قصه‌های قرآن را با همه‌گیرترین الگوهای روایتی درام مقایسه می‌کند و از پس این مقایسه، او تفاوت میان روایت دینی و غیردینی یک نمایش یا یک فیلم را می‌یابد. سعید شاپور برای مشخص کردن جلوه‌های دراماتیک قرآن کریم از ورای هزار سال ادبیات، عرفان، فلسفه و همچنین تفاسیر و تاویل‌های قرآن عبور می‌کند و نگاهی دوباره به احسن‌القصص می‌اندازد و بر اساس آن تلاش می‌کند تا شیوه بیان مناسبی برای مفاهیم معنوی، به خصوص داستان‌های قرآنی را پیدا کند. او در واقع سعی‌ می‌کند این نکته را به مخاطب یادآوری کند که همچنان که تئاتر و سینما می‌تواند معناآفرین باشد، داستان‌های قرآن می‌توانند دستمایه خلق اثربخش‌ترین و قدرتمند‌ترین درام‌های دینی باشند.