سفر آرزو

نمای نزدیک:«سفرآرزو» آمیخته با عطر بهار است و رنگارنگ شده با مداد جادویی طبیعت. مجموعه داستانی است که صدای کوچک‌ترین گیاهان زمین را نیز به گوش می‌رساند. داستان اول مجموعه، یعنی «مهم‌تر از عطر و رنگ» داستانی است در ستایش گیاهانی که اگرچه از بوهای خوش و شکوفه‌های زینتی محرومند، اما دوای جان آدمیزادند؛ و کارشان شفا بخشیدن جسم و روان آدمی است تا مجال بوییدن گلهای معطر رابیابد.
لینا کیلانی، در قصه بعدی خود «یاسمن پیر» قصه یاسمن پیری را روایت می‌کند که دیگر بهار را نخواهد داد، اما از کاشتن یکی از شاخه‌هایش، یاسمن جوانی متولد می‌شود که در هاله‌ای از نور در انتظار بهاراست.
ستایش این نویسنده سوری از طبیعت در داستان «بچه‌های جنگل» نیز با روایتی دیگر جلوه می‌کند؛ روایت مردمی که برای ساختن خانه‌های سنگی جدیدشان، همه بوته‌ها را از ریشه درآوردند، اما عاقبت جنگلی بزرگ و بخشنده از‌‌‌ همان بوته‌های کوچک است که کودکان بیمارشان را شفا می‌دهد.
«من با باران می‌آیم» داستانی است که در آن دانش جدید به یاری علم می‌آید و دانشمندی با کمک موشک‌های خود، به بارش باران و آبیاری زمین‌های یک کشاورز کمک می‌کند. از ویژگی‌های مهم کتاب این است که نوع نگاه نویسنده به تکنولوژی، در داستان‌هایی که سرشار از جلوه‌های طبیعت‌اند، هرگز آمیخته به تعصب، انکار و شعارزدگی نیست و این مساله در داستان «سفر آرزو» هم دیده می‌شود؛ داستانی که به رابطه زیبای کاشفان فضا با ماه می‌پردازد.
جز این‌ها داستان‌های دیگر کتاب نیز هر یک، رابطه‌ای عمیق است میان عناصر طبیعت با خودشان و یا با آدم‌ها. «نشانی بهار» داستانی شاعرانه از سرچشمه رنگ‌های طبیعت است و «نارنج صبور» گفتگوهایی دوست داشتنی است میان مرکباتی که به ظاهرتفاوت چندانی با یکدیگر ندارند.
اما داستان آخر مجموعه، به لحاظ فضا و درونمایه، داستانی کاملا متفاوت است. «عکس‌هایی در کتاب تاریخ»، روایت جوانان قهرمانی است که به خاطر مبارزه با اشغالگران صهیونیست، برجای اسطوره‌هایی نشسته‌اند که نامشان در کتاب‌های تاریخ آمده است.