به مقصد چشم های تو

از کتاب :
یک روز
شاید بهار بود آن روز
و عشق
سیب گلابی که عطر کودکی داشت
با هم
چمنزاران را سیر گشتیم
و باغ ها را
به تماشای آواز پرنده ای
سفره آفتاب پهن بود
و پرنده در جست و جوی دانه
و من غم نانم نبود
_ – _ – _ – _ – _ – _
من که به آسمان ایمان دارم
از مرگ چرا بهراسم
وقتی که میوه ها
بدون هراس
از درخت می افتند.