عبور از سوئز

برشی از کتاب عبور از سوئز :
   روی سینه‌ی خارک می ایستد و به دریای پر تلاطم نگاه می‌کند . از لحظه‌ای که وارد دریای مدیترانه شده ؛ دائم این جمله درگوشش زنگ می‌زند که به هرقیمتی باید از این مسیر بگذرد . او به عنوان فرمانده‌ی ناوگروه به خودش اجازه نمی‌دهد که نفرات یگان تحت امرش  از بی‌تابی و دلهره‌ی او آگاه شوند . مسئول جان بیش از 500 نفری است که به اعتماد فرماندهی و درایت او دل به دریا زده اند و در مسیری پیش می‌روند که بیم خطر در آن بیش از همیشه است . می‌چرخد و به بلندای ناو عظیم خارک نگاه می‌کند . آیا این عظمت  می‌تواند دشمن قسم خورده را از اندیشه‌ی شیطنت باز دارد . از ساعتی پیش به شدت اسیر دلهره شده ؛ اما باید به گونه‌ای رفتار کند  که کسی نشانی از تردید را در چشمانش نبیند . دوباره روی بر می‌گرداند و به گستره‌ی دریا خیره می‌شود . به لحظاتی می‌اندیشد که  ممکن است مجبور شود تصمیمی خطیر بگیرد ؛ تصمیمی که اگر عاقلانه نباشد ؛ صدمات جانی جبران ناپذیری را برای یگان ، نیروی  دریایی ، نظام ، کشور و مردم به دنبال دارد .