سنگ صبور

آرزوهای من دور و دراز بود.خیلی وقتها کنار پنجره اتاقم می نشستم و خیره به ابرهای مواج و گل های رنگارنگ، به رویا فرو می رفتم. همیشه فکر می کردم : همان دختر قصه ها هستم و مرا در برجی به بند کشیده اند. باید آن قدر انتظار بکشم تا قهرمان رویاهایم روزی از راه برسد و ………..