شبلی و آتش

نمای میانی:علی‌رضا قزوه بهمن ۱۳۴۲ در گرمسار به دنیا آمده است و نویسنده و شاعر معاصر ایرانی است. او از جمله شاعران حوزه انقلاب و دفاع مقدس به شمار می‌رود و درونمایه اشعارش مذهبی است. او رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان بود و مدتی هم ریاست مرکز تحقیقات فارسی رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دهلی نو را به عهده داشت. قزوه هم¬اکنون مسئول مرکز آفرینش¬های ادبی حوزه هنری است.
نمای دور:سید حسن حسینی: حافظه‌ام می‌گوید که از شاعر این شعر شنیده‌ام که می‌گفت بعضی بمب‌های شیمیایی، رایحه میوه دارند، مثل رایحه سیب، زردآلو و نظیر این‌ها. بر این اساس، غزل قزوه را یک غزل شیمیایی می‌دانم. قزوه در ذهن من نماینده پدیده‌ای به نام «طلبه شاعران» نیز هست. عناصر متعلق به این پدیده در عرصه ادبیات انقلاب و جنگ هم فوایدی داشته‌اند و هم مضراتی… فوائد اینان جلب اعتماد مدیران کلان برای انجام پروژه‌های فرهنگی بوده است. آخر طلبه‌بودن، سال‌های سال معادل بوده است با «مورد وثوق و اطمینان بودن». قزوه از این بابت مصدر خدمت‌هایی بوده است. مخصوصاً در صفحه «بشنو از نی» در روزنامه اطلاعات او، من شاهد بوده‌ام که گاه از جیب خود و به نام مدیران موسسه اطلاعات حق‌التالیف‌هایی هم پرداخت کرده است! قزوه از غزلسرایان دهه شصت به شمار می‌رود، گرچه آثاری نیز در عرصه شعر نو دارد. از لحاظ محتوا از اولین شعرایی است که به سیاهکاری‌ها در دوران جنگ اعتراض می‌کند.
از کتاب:از مجلس عزای زمین می‌آیم/ از باغ‌های مخملی زیتون/ و شانه‌ام/ از اشک ستاره قطبی/ خیس است. / یتیمی درخت را/ باور نداشتم./ فردا/ وقتی که رود زنجره/ از آسمان شهر گذشت/ بر شانه کدام درخت بنشیند؟/ امشب / وقتی که ماه بیاید/ از دانه شکسته زیتون می‌فهمد/ دهان شب خونی‌ست./ نگاه کن!/ گنجشک‌ها رفته‌اند/ سفره آسمان خالی‌ست./ تو بگو ای شب محزون/ چقدر گریستم / در چشم حقیقتی که نمی‌دانستم… (برگرفته از شعر از باغ‌های مخملی زیتون صفحه 84)
از همین قلم:از نخلستان تا خیابان( سوره مهر )، پرستو در قاف( سوره مهر)، با کاروان نیزه( سوره مهر)، این همه یوسف(سوره مهر)، دو رکعت عشق (سوره مهر)، چه عطر شگفتی (سوره مهر)، خورشیدهای گمشده(سوره مهر)، قدم زدن در کلمات(سوره مهر) و…