دیوان صیدی تهرانی

کتاب شامل یک مقدمه و 7 بخش می باشد. در ابتدای کتاب مقدمه آمده است که شامل توضیحاتی پیرامون انتشار کتاب است.بعد ا زمقدمه به مشخصات نسخه ها پرداخته می شود: نسخه اول مشتمل است بردوازده قصیده با ترتیب الفبایی، دو مثنوی کوتاه در توصیف کشمیر و باغ صاحب‌آباد و سه قطعة کوتاه، سپس غزلیات است که تعداد آن‌ها به 290 می‌رسد. نسخه دوم :قصاید در این نسخه ترتیب تاریخی دارد، یعنی ابتدا قصایدی که شاعر در ایران ساخته و سپس قصیده‌های سروده‌شده در هند آمده است. نویسنده به تفضیل به شرح تمام نسخه های موجود در دیوان تهرانی می پردازد . پس ازتوضیح مشخصات نسخه ها به شرح حال شاعر پرداخته می شود و خلاصه ای از زندگی او آورده شده است صیدی تهرانی از شعرای قرن یازدهم هجری بوده است . در ادامه کتاب به قصاید، مثنویّات ،قطعات ،غزلیّات ،رباعی در دیوان صیدی تهرانی پرداخته می شود. گزیده متن : بزمِ وصلی کو که در سوز و گداز از خود روم گر دمی آیم به خود چون شعله باز از خود روم گردِ جولانگاه او گردیده‌ام چون رنگ خویش گر وزد بر من نسیم ترکتاز از خود روم کار اگر با عرض حال افتد، ندانم حال چیست من که در هنگامة ناز و نیاز از خود روم تا قیامت می‌کشد سررشتة بیهوشی‌ام گر به بوی آن سر زلف دراز از خود روم بس که «صیدی» گشته‌ام وحشی ز خلق روزگار در میان بی‌خودی خواهم که باز از خود روم