نفوذ

تردیدی نیست که بصیرت و آگاهی از دشمن و اهدافش، اصلی ترین گام، در امکان دفع خطرات ناشی از اقدامات او است؛ و جمع بین دو آیه «ود الذین کفروا لو تغفلون عن اسلحتکم و امتعتکم فیمیلون علیکم میله واحده؛ آن ها که کفر ورزیدن دوست دارند که شاید از اسلحه و دارایی هایتان غافل شوید تا هجوم یکپارچه و یک باره را بر شما انجام دهند» و آیه «و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه و من رباط الخیل ترهبون به عدو الله و عدوکم؛ و فراهم سازید در مقابله با دشمن هر آن چه می توانید از توانمندی و اسبان مهیا که با این آمادگی دشمن را خواهید ترساند»،بر ما حتم می سازد، توجه دائم به نفوذ دشمن را که اگر غفلت شود به یکباره چشم باز کرده، خواهیم دید که تا اعماق فکری ما نفوذ کرده و با تغییر همه باورها و زیربناهای فکری و دگرگون ساختن ذائقه ها، ما را زمین گیر و برده خود ساخته است.