آیین اعتدال پیامی برای آشتی مذهبی

با این هدف، نویسنده در بخش اول کتاب بگونه­ ای خلاصه و گذرا به مهمترین گزاره ­های اعتقادی شیعه اشاره می­کند و با معرفی این گزاره ­ها می­ خواهد به این واقعیت توجه دهد که در بسیاری از موارد عقاید شیعه تفاوت چندانی با عقاید اهل سنت ندارد و اگر چنانچه اختلافی وجود دارد، در پاره ای موارد همان اختلاف در میان گرایش ­های گوناگون اهل سنت نیز وجود دارد. از سوی دیگر، بحران در روابط میان شیعیان و همه فرق اهل سنت نیست، بلکه بحران در روابط میان شیعه و بخشی از اهل سنت بویژه سلفی­ هاست.
در بخش دیگر کتاب، نویسنده به گزاره های اختلافی میان شیعه و اهل سنت می پردازد و بدون وارد شدن به بحث های مفصل علمی و نفی و اثبات های همیشگی، به دنبال ارائه راه حلی برای برداشتن موانع روانی است که بحران­ های بزرگی در مسیر ایجاد روابط خلق کرده است. در این بخش به موضوع ­هایی از این دست پرداخته می شود: لعن صحابه، اهانت به همسران پیامبر، تقیه، تحریف قرآن و انکار سنت نبوی، عاشورا و نمادهای آن، ازدواج موقت، گرایش به تشیع و سرکوب آزادی­ های مذهبی. در بخش دیگر کتاب، اصول، راهکارها و ابزارهایی مطرح می­شود که برای مدیریت اختلاف­ ها مثمر ثمر بوده، در عین حفظ اختلاف­ های علمی و عقایدی، از ایجاد اصطکاک و درگیری­ های خونبار و مخل آسایش و امنیت جلوگیری می­ کند. سپس گام ­هایی که برداشتن آنها در میدان عمل لازم است برشمرده می­ شود و پیشنهادهایی از قبیل «یکپارچه شدن تلاش­ های اعتدالگرایان مذاهب برای مبارزه با افراط گرایان» ارائه می­ شود. در بخش نهایی نیز اهمیت و جایگاه اینگونه نظریه پردازی­ ها مورد توجه قرار می­ گیرد. در پایان، همانگونه که در یادداشت مترجم آمده است: «به حتم، طرحی که در این کتاب درانداخته می­شود، مخالفانی دارد. مخالفان صفر یا صد اندیش، فرصت تأمل و اندیشه را از خود باز می­ستانند، اما مخالفان صفر تا صد اندیش می­ توانند با مطالعۀ این کتاب، نکات در خور توجهی را در زمینۀ تعامل و همزیستی مسالمت آمیز میان پیروان مذاهب اسلامی دریابند».