مقتل غریب مدینه : امام حسن مجتبی (ع)

خواهرم زینب!!بدان که تمام ماجراهای مدینه در کربلا تکرار خواهد گردید اگر در مدینه درب خانه را آتش زدند در کربلا خیمه های برادرم را به آتش می کشند!

همان طوری که در مدینه به مادر سیلی و تازیانه و غلاف شمشیر زدند در کربلا سیلی و تازیانه می زنند!!

در مدینه، با سیلی گوشواره را بر گوش مادر شکستند،و در کربلا گوشواره ها را از گوشها می کشند.امان از گوش دریده!امان از رنگهای پریده! امان! امان! امان

در مدینه پهلوی مادر را شکستند و بازوی پدر را بستند در کربلا سرها و استخوانها شکسته می شود و ریسمان به بازوی تو و زین العابدین علیه السلام می بندند.