حجت همیشگی

در منظومه اعتقادی اسلام، امامت علاوه بر پیوند ناگسستنی با نبوت، از اصولی چون توحید و معاد نیز جداشدنی نیست؛ به عبارت دیگر، امامت بر اساس نظامی معرفتی معنا می یابد که بر خداشناسی و معادشناسی مبتنی است.
هنگامی که انسان درک کرد جهان آفرینش به هستی نامحدود و کمال نامتناهی تکیه زده است و هر پدیده ای به اندازه ظرفیت خود، ماورایش ر انشان می دهد که همان جهان ابدیت است، آنگاه تحت ولایت پروردگار قرار می گیرد و با هدایت الهی به اخلاقی پاک آراسته می شود که آخرین درجه کمال انسانی و مقام انسان کامل یعنی «امام» است.کتاب حجت همیشگی، چندی از بنیادی ترین پرسش های مربوط به مسئله امامت را با نگاهی نو و با رعایت ایجاز و اختصار بازمی کاود: اینکه امامت چیست، چه نیازی به آن است، اهمیت و جایگاه آن در دین و به ویژه در نگاه قرآن چیست، امام باید چه شروط و ویژگی هایی داشته باشد و چه رسالت و کارویژه هایی را بر دوش می کشد، و … .

در دوران کنونی، پرسش ها و شبهات جدیدی فراروی نسل جوان قرار گرفته است: اینکه آیا نظام سیاسی مبتنی بر امامت، نظامی کارا و کارآمد است یا نه، نسبت امامت با دموکراسی چیست، آیا امامت با خاتمیت سر سازگاری دارد یا ناقض آن است، امامت در کودکی با کدامین منطق سازگار است و چه فلسفه ای دارد؟ نیز پرسش های فراوان دیگری درباره علم و عصمت امامان(ع)، همواره در اذهان جوانان پرسشگر و جست و جوگر ما رژه می روند.

از میان این دغدغه ها، نویسنده کتاب، آقای حمیدرضا شاکرین کوشیده است پرسش ها و شبهات پربسامدتر را بررسی کند و در حد امکان، متناسب با دانش و سلیقه جوانان دانشگاهی، بدان ها پاسخی در خور گوید.