از چشم ها ۱۱ : بچه ها دیرتون نشه

شهید رضایی مجد در سال های ۶۱ و ۶۲ به همراه تیم ملی جوانان به ترتیب در رقابت های جام پادشاهی بنگلادش و مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در نپال شرکت داشت و موفق شد برای تیم ملی جوانان در مجموع ۱۵ گل به ثمر برساند.
این شهید والامقام در تیم های فوتبال نوجوانان آذر تهران، جوانان و بزرگسالان اکباتان و تهران جوان عضویت داشت و در سال ۶۵ به تمرینات تیم پرسپولیس دعوت شد ولی او با حضور در سپاهیان حضرت محمد (ص) برای چهارمین بار راهی جبهه های حق علیه باطل شد تا اینکه در دهم اسفند ماه ۱۳۶۵ در عملیات تکمیلی کربلای ۵ در منطقه عمومی شلمچه به فیض شهادت نائل شد.
در قسمتی از مقدمه کتاب می خوانیم: «این کتاب در مورد شهیدی است که تمام موقعیت های اجتماعی مثل بازی برای تیم ملی و تیم پرسپولیس، شهرت و کف و سوت صدهاهزار نفر، موقعیت های زندگی مانند ازدواج و زندگی با پدر و مادر، و برادران و خواهرانش را برای پیوستن و فنای در خورشید، پشت سر گذاشت و با یک کوله ی کوچک در حالی که ساق های قرمز رنگ فوتبالی، همیشه به پایش بود، سوار قطار تهران جنوب شد. و این بسیار عجیب است که ما تا کنون با او به خوبی آشنا نشده بودیم و شاید او را فراموش کرده بودیم.»