غدیر حقیقتی بر گونه تاریخ

غدیر حقیقتی بر گونه تاریخ

تصویری از واقعه زنده و حقیقتی گویا بر گونه تاریخ، همانند رعد و برقی در زمان، آن چنان درخشیدن گرفت که در خاطره ها ماند و با وجود فراوانی راویان و ثبت حادثه، کسی را توان و یارای انکار آن نیست. برای هر انسان مسلمانی لازم به نظر می رسد که در عمر خویش، دست کم یک بار هم که شده با یاران پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم هم سفر شود و این مسیر تاریخی را با پستی و بلندی هایش بپیماید و با اسرار نهفته در آن، از نزدیک آشنا شده و با پیروان واقعی آن حضرت هم گام، هم کلام و هم پیمان شود.
در این جا سعی شده که سیر واقعه به ترتیب و مستند با زبانی ساده و گویا، ارائه شود تا هر مخاطب منصفی را به راحتی در فضای معنوی حادثه قرار دهد و از نزدیک بوی خوش حقیقت آن واقعه، که تا ابد، زمان را عطرآگین کرده است، استشمام کند.

برشی از کتاب:

صحنه با شکوه و فراموش نشدنى بود. جمعیّت، پیامبر را همچون نگین انگشترى در میان گرفته بودند. پیامبر در حال تکبیر گفتن، قطرات اشک از چشمانش همانند مرواریدى شفاف روى گونه مبارکش مى‌غلطید.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) پس از طواف، براى اداى نماز طواف پشت مقام ابراهیم قرار گرفت ودو رکعت نماز خواند. وقتى از نماز فارغ گردید، شروع نمود به سعى میان صفا ومروه. آن گاه رو به جمعیّت کرد وفرمود : کسانى که همراه خود قربانى نیاورده‌اند باید از احرام خارج شوند وبا انجام «تقصیر» دیگر تمام محرمات احرام براى آنان حلال باقى بمانند تا زمانى که به منا رسیدند، قربانى خود را سر ببرند.

در فاصله بین انجام مراسم عمره وحج، پیامبر راضى نبود که در خانه کسى بماند؛ از این رو، دستور داد تا خیمه‌اى در بیرون از مکّه برپا کردند ودر آنجا رحل اقامت گزید.