غدیر در بیان صاحب غدیر

غدیر در بیان صاحب غدیر

برخی می گویند: اگر این مسائلی را که شما می گویید درست است چرا خود حضرت علی علیه السلام بعد از وفات پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به این ادله تمسک نکرد و خود را از این طریق مستحق خلافت ندانست؟ و لذا این به نوبه خود دلیل بر آن است که حضرت علی علیه السلام یا این گونه ادله را قبول نداشته و یا بعد از انتخاب ابوبکر به خلافت، به آن راضی شده است!
اینک جا دارد این موضوع را بررسی کرده و به روایاتی که در آن ها حضرت علی علیه السلام بعد از پیامبرصلی الله علیه وآله به ادله امامت خود اشاره کرده و در مصادر اهل سنت آمده بپردازیم. اللَّه ارسلنی برساله ضاق بها صدری و ظننت انّ الناس مکذّبنی، فاوعدنی لَأُبلّغها او لیعذّبنی. ثم امر فنودی بالصلاه جامعه، ثم خطب فقال: ایها الناس! أتعلمون انّ اللَّه عزّوجلّ مولای و انا مولی المؤمنین، و انا اولی بهم من انفسهم؟ قالوا: بلی یا رسول اللَّه. قال: قم یا علیّ، فقال: من کنت مولاه فعلیّ مولاه، اللّهم وال من والاه و عاد من عاداه … »؛(۲) « … شما را به خدا سوگند می دهم! آیا می دانید … چه موقعی نازل شد آیه «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا … »؟ … خداوند عزّوجلّ دستور داد تا والیان امرش را بشناساند و همان گونه که نماز و زکات و حج را برای مردم تفسیر کرد برای آنان ولایت را با انتصاب من برای مردم در غدیر خم تفسیر نماید، و لذا خطبه خوانده و فرمود: ای مردم! همانا خداوند مرا به رسالتی فرستاد که سینه ام برای آن تنگ آمده و می ترسم که مردم مرا در آن تکذیب کنند، ولی مرا تهدید کرده که آن را ابلاغ نمایم وگرنه مرا عذاب خواهد کرد. آن گاه دستور داد تا اعلام نماز جماعت کنند و سپس خطبه خوانده فرمود: ای مردم! آیا می دانید که خدای عزّوجلّ مولای من و مولای مؤمنان است، و من از آنان به خودشان سزاوارترم؟ عرض کردند: آری ای رسول خدا!، فرمود: برخیز ای علی! من بر خواستم. آن گاه حضرت صلی الله علیه وآله فرمود: هر کس من مولای اویم پس علی مولای اوست. بار خدایا دوست بدار هر کس که ولایت او را پذیرفته و دشمن بدار هر کس که با او عداوت کرده است … ».

برشی از کتاب:

استدلال به آیه «اولى الامر»

از امام على (علیه‌السلام)  نقل شده در احتجاجى که در مسجد رسول خدا۹ در ایام خلافت عثمان داشتند فرمود: «…فأنشدکم الله، أتعلمون حیث نزلت (یأَیُّها الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِى الاَْمْرِ مِنکُمْ)؟… فأمر الله عزّوجلّ نبیّه۹ أن یُعلمهم ولاه أمرهم… بنصبى للناس بغدیر خم ثم خطب وقال: أیها الناس! إنَّ الله أرسلنى برساله ضاق بها صدرى وظننت أنّ الناس مکذّبنى، فأوعدنى لأبلّغها أو لیعذّبنى، ثم أمر، فنودى بالصلاه جامعه، ثم خطب، فقال: أیّها الناس! أتعلمون أنّ الله عزّوجلّ مولاى وأنا مولى المؤمنین، وأنا أولى بهم من أنفسهم؟ قالوا: بلى یا رسول الله. قال: قم یا علىّ، فقمت. فقال: من کنت مولاه فعلىّ مولاه، اللّهم وال من والاه، وعاد من عاداه»؛

«…شما را به خدا سوگند! آیا مى‌دانید چه موقعى نازل شد آیه: (یأَیُّها الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللهَ…)… پس خداوند عزّوجلّ پیامبرش را فرمان داد تا والیان امرش را معرفى کند… به نصب کردن من بر مردم در روز غدیر خم، آنگاه خطبه‌اى خوانده وفرمود: اى مردم! همانا خداوند مرا به رسالتى فرستاده که سینه‌ام براى آن تنگ آمده وگمان مى‌کنم که مردم مرا تکذیب کنند، ولى خداوند مرا تهدید کرده که باید آن را ابلاغ نمایم وگرنه مرا عذاب خواهد کرد، آنگاه دستور داد تا نماز جماعت برپا شود، وبعد
از آن خطبه‌اى خواند وفرمود: اى مردم! آیا مى‌دانید که خداوند عزّوجلّ مولاى من ومن مولاى مؤمنان وسزاوارتر به مردم از خودشان مى‌باشم؟ عرض کردند: آرى اى رسول خدا!. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: برخیز اى على! من برخاستم، حضرت فرمود: هر کس من مولاى اویم پس على نیز مولاى اوست، بار خدایا! دوست بدار هر کس که ولایت على را پذیرفته ودشمن بدار هر کس که او را دشمن دارد.»