خورشید در میان: در بررسی ملاقات با امام نهان

خورشید در میان، عنوانی است که به‌درستی عمق حضور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در دوران غیبت کبری را به تصویر می‌کشد؛ حضوری پنهان اما اثرگذار، و نوری که پشت ابرهای غیبت همچنان بر زندگی شیعیان می‌تابد. این عنوان، برگرفته از کتابی به قلم حمیدرضا محمدی خراسانی است که به یکی از مهم‌ترین و پُربحث‌ترین موضوعات مهدوی یعنی امکان دیدار با امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در دوران غیبت کبری می‌پردازد.

موضوع دیدار با حضرت ولی‌عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) همواره محل توجه اندیشمندان شیعه بوده و در کانون مناقشات کلامی و اعتقادی قرار داشته است. این بحث از یک‌سو به ابعاد اعتقادی غیبت مرتبط است و از سوی دیگر با زندگی معنوی، امید و ارتباط قلبی مؤمنان با امامشان گره خورده است. در این زمینه، دو دیدگاه عمده مطرح است: گروهی امکان و حتی وقوع دیدار را ممکن می‌دانند و به نقل تجربه‌های معتبر استناد می‌کنند، و گروهی دیگر آن را مردود شمرده و با استناد به فلسفه غیبت، دیدار را منتفی می‌دانند.

حمیدرضا محمدی خراسانی، در کتاب «خورشید در میان»، با بهره‌گیری از روایات و تحلیل‌های عقلی، تأکید می‌کند که دیدار با حضرت در بیداری و در دوران غیبت کبری امکان‌پذیر است، مشروط بر آنکه این دیدار به اذن و اراده‌ی خاص حضرت صورت گیرد. به گفته او، دیدار ممکن است اما شناخت حضرت در هنگام دیدار الزامی نیست؛ چراکه حتی اگر کسی حضرت را ببیند، ممکن است ایشان را نشناسد. وی همچنین هشدار می‌دهد که مدعیان دیدار مکرر و سفارت، دروغ‌گو هستند و چنین ادعاهایی با آموزه‌های روایی شیعه در تضاد است.

در نوشتار حاضر، تلاش شده است با نگاهی تحلیلی و بی‌طرفانه، به بررسی دقیق دیدگاه‌های مختلف درباره امکان دیدار با امام عصر (عج) پرداخته شود. این بررسی بر پایه منابع معتبر، اقوال علما و تحلیل‌های عقلی و نقلی صورت گرفته و هدف آن، دستیابی به نگاهی جامع، مستدل و منسجم از این موضوع اعتقادی مهم است.

«خورشید در میان» تنها یک عنوان نیست؛ بلکه اشاره‌ای است به حقیقتی پنهان که هرچند از دیدگان پنهان است، اما در جان و ایمان شیعه حضور دارد و در دل امید و انتظار می‌درخشد.