گزیده متن:
چهل سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، الیور استون کارگردان شهیر آمریکایی در سینما فلسطین تهران سئوالی را با سینماگران ایران در میان گذاشت: «چرا سینما را برای روایت انقلابتان به کار نگرفتهاید؟»یکی از میان جمع فریاد کشید: «حرف سیاسی نزن! آمدهایم از هنر بشنویم.» همین یک صحنه برای توضیحِ نام این کتاب به اندازه کافی گویاست: «سینمای سانسور».سینمایی که حتی الیور استون را به خاطر آن که چنین پرسشی در میان نهاده، توبیخ می‌کند و به او هشدار می‌دهد که به دستور روشنفکران غربگرا، در ایران، حرف زدن از انقلاب؛ نشانه بیهنری است!
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.