تربیت از فرادست

اولین فصل کتاب حاضر، به گفتگو از مسؤولیت امام عصر (ع) نسبت به آثار مثبت گذشتگان اختصاص دارد. امام (ع) گرچه در عصر غیبت فراتر از دسترس شیعیان است، اما وارث ارزش‌هایی است که از انبیاء و اولیاء به او رسیده است و وظیفه دارد تا رکن هدایت و محور تربیت در عصر غیبت باشد. فصل دوم به ترسیم نقش امام (ع) و اصول حاکم بر حرکت تربیتی او میپردازد تا چارچوب حرکت امام در عصر غیبت آشکار شده، زمینه برای درک نحوه مدیریت او در این شرایط ویژه فراهم گردد. فصل سوم از چگونگی این مدیریت سخن میگوید؛ مدیریتی فراتر از دسترس طبیعی ما. فصل چهارم، گفتگو از قاعده‌ای است که نه‌فقط در ترسیم جایگاه انبیاء و اولیاء خدا و ویژگیهای آنان اهمیتی کلیدی دارد بلکه در پاسخ‌گویی به شبهاتی گره‌گشا است که در عصر غیبت در خصوص ارتباط با آن حضرت مطرح‌شده است.