امروز توصیف تکان‌دهنده امام حسین(ع) در جمله معروفشان بیش از هر زمان دیگری عمق فاجعه انحراف از حقیقت را نمایان می‌سازد: «به‌راستی مردم بنده دنیا هستند و دین بر سر زبانشان است؛ مادام که برای معیشت باشد، پیرامون آن‌اند و وقتی به بلا آزموده شوند، دین‌داران اندک‌اند.»
عده‌ای چشم بر حقیقت بسته و زبان به توجیه دشمن گشوده‌اند و نقابی از نیک‌نمایی بر چهره زده‌اند.
آیا ریشه این انحرافات اخلاقی و اعتقادی، در آلودگی به مال حرام و شبهه‌ناک نیست؟
آیا کسب مال حلال، کلید مصونیت از آفات آخرالزمان و ایستادن در سمت درست تاریخ است؟
در زیر نگاهی گذرا داریم به ارتباط مال حرام یا حلال در پیروی از حق
تحلیل ارتباط مال حرام و انحراف از حقیقت
۱. تضعیف بصیرت و وجدان: مال حرام مانند زنگاری بر دل و چشم بصیرت می‌نشیند. کسی که لقمه حرام می‌خورد، به‌تدریج حساسیت وجدانی خود را در تشخیص حق از باطل از دست می‌دهد. این فرد برای توجیه وضعیت نامشروع خود، ناچار است حقیقت را تحریف کند یا به‌کلی چشم بر آن ببندد. این همان «کوردلی» است که زمینه‌ساز همراهی با باطل می‌شود.
۲. وابستگی و اسارت دنیوی: مال حرام، فرد را به‌شدت به مصالح مادی ناپاک وابسته می‌کند. این وابستگی، او را درمقابل قدرت‌های طاغوت که قادر به تأمین یا قطع این منافع هستند، آسان‌فریب و آماده تسلیم می‌کند. زبان دشمن شدن و توجیه ظلم، گاه ناشی از همین ترس از قطع منافع حرام یا طمع در کسب بیشتر آن است. امام حسین (ع) دقیقاً به این بردگی دنیا اشاره می‌کنند.
۳. ریاکاری و نفاق: مال حرام نیاز به پوشش دارد. فرد آلوده برای حفظ ظاهر شرعی و اجتماعی خود، ناچار به تظاهر به خوبی و دین‌نمایی می‌شود. این همان «دین بر سر زبان است» که امام حسین (ع) فرمودند. این نفاق، فرد را از حقیقت‌جویی اصیل دور و به‌سمت همراهی با جریان‌های فاسد سوق می‌دهد.
مال حلال؛ سپر فتنه‌های آخرالزمان و هدایتگر «سمت درست»
۱. تقویت ایمان و بصیرت: مال حلال، غذای روح است. لقمه حلال، زمینه‌ساز صفای باطن، تقویت ایمان و افزایش نورانیت قلب می‌شود. قلب پاک، حقیقت را بهتر می‌یابد و در تشخیص حق از باطل، به‌ویژه در فتنه‌های پیچیده آخرالزمان که حق و باطل درهم می‌آمیزند، بصیرت بیشتری خواهد داشت و دربرابر وسوسه‌های فکری و عملی که اغلب با وعده منافع مادی (ولو شبهه‌ناک) همراه است، مصون می‌شود.
۲. استقلال و آزادگی: انسان متکی به روزی حلال، از وابستگی به اهرم‌های قدرت باطل رهاست. او می‌تواند بدون ترس از قطع منافع نامشروع، درمقابل ظلم بایستد و حرف حق را بزند. این آزادگی، شرط اصلی «طرف درست ایستادن» در لحظات حساس تاریخی است.
۳. تقویت وجدان و مسئولیت‌پذیری: مراقبت بر کسب حلال، فرد را به دقت، امانت‌داری و مسئولیت‌پذیری عادت می‌دهد. این فرد در تمام عرصه‌های زندگی (اجتماعی، سیاسی، اقتصادی) پایبند به اخلاق و حقیقت‌جو خواهد بود و به راحتی فریب فتنه‌ها را نمی‌خورد.
زنگ خطر جدی و رسالت ما
۱. بازنگری جدی در سفره معیشت: هر فرد موظف است منابع درآمد خود را با دقت بررسی و هرگونه شائبه حرام یا شبهه را با مشورت عالمان دینی پاک‌سازی کند. این اولین گام برای طهارت باطنی و تقویت ایمان است.
۲. تأکید بر امانت‌داری و انجام کامل وظایف: در هر جایگاه و شغلی (کارمند، کارگر، تاجر، پزشک، معلم و…)، انجام کامل و دقیق وظایف محوله با نیت قربت، فریضه دینی و ضامن حلال‌سازی روزی است. مبارزه با کم‌کاری و سهل‌انگاری جهاد اکبر فردی و اجتماعی است.
۳. تقویت روحیه قناعت و پرهیز از حرص دنیا: دنیازدگی عامل اصلی سقوط در دام حرام و شبهه است.
۴. حساسیت و مراقبت جمعی: جامعه باید برای ترویج فرهنگ کسب‌وکار حلال و مبارزه با رانت‌خواری، اختلاس و کم‌کاری حساس باشد. این حساسیت، فضایی ایجاد می‌کند که عمل به وظیفه، ارزش و خلاف آن، مذمت شود.
۵. آگاهی‌بخشی و تذکر: با حکمت و موعظه حسنه، باید پیامدهای خطرناک مال حرام و شبهه‌ناک، و اهمیت حیاتی مال حلال را برای فرد و جامعه تبیین کرد.
دیدگاهتان را بنویسید