مدافع امامت و ولایت:
هیچکس مانند حضرت فاطمه زهرا(س) عمق و ژرفای امامت را نشناخت و هیچ فردی چون او در راه تبیین امامت و شناسایی آن و دفاع از امام خویش تلاش نکرد. او از راههای مختلف برای دفاع از امامت امامان برحق، سعی و کوشش کرد؛ گاه با بیان خطبههای غرّا و روشنگرانه، عظمت و فضیلت مقام امامت و شخص امام علی(ع) را آشکار ساخت، و گاه با منطق و استدلال، امامت دوازده امام را به اثبات رساند و فواید و مزایای بیشمار آن را برشمرد، و گاه برای اثبات امامت امام علی(ع) به استدلال و دفاع پرداخت و آنجا که لازم دید، برای دفاع از امام خویش، جان خود را بهخطر انداخت؛ تاآنجاکه نخستین شهید راه امامت و دفاع از آن لقب گرفت.
از بهترین شیوههای دفاع این است که مردم را با جایگاه و عظمت یک مسئله مهم آشنا سازیم. حضرت فاطمه زهرا(س) از این شیوه بهترین بهرهها را برد و در قالبهای مختلف، عظمت و جایگاه رفیع و بلند امامت را بیان کرد.
حضرت فاطمه(س) فرمودند: مثل امام، مانند کعبه است که باید مردم (برای طواف) به سراغش بروند، نه اینکه کعبه به سراغ مردم برود. و ایشان در جای دیگری میفرمایند: به خدا سوگند! اگر حق (امامت) را به اهلش واگذار میکردند و از عترت و رسول خدا(ص) اطاعت میکردند، دو نفر هم درباره خدا (و حکم او) اختلاف نمیکردند.
حضرت زهرا(س) میفرماید: از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: علی بهترین کسی است که او را جانشین خود در میان شما قرار میدهم. علی امام و خلیفه بعد از من است و دو فرزندم (حسن و حسین) و نُه نفر از فرزندان حسین، پیشوایان و امامان پاک و نیکاند که اگر از آنها پیروی کنید، آنان را هدایتگر و هدایت شده مییابید و اگر آنان را مخالفت کنید، تا روز قیامت (بلای تفرقه و) اختلاف در میان شما حاکم خواهد شد.
دفاع جانانه از علی(ع):
حضرت زهرا(س) بیشترین دفاع را از امامت شخص امیرمؤمنان، علی(ع) بهعنوان امام زمان خویش داشته است. در روزگاری که دیگران بهشدت بر اوضاع مسلط بودند و اجازه مخالفت و نفس کشیدن به کسی نمیدادند، حضرت زهرا(س) با تمام قدرت به دفاع از حق غصب شده و پایمال شده حضرت علی(ع) برخاست و صریحاً فریاد کشید که خلافت از حضرت علی(ع) غصب شده است. آنگاه که تصمیم گرفتند به خانه ولایت هجوم برند، حضرت زهرا(س) کنار در ورودی منزل خطاب به مردم کوچه و بازار فرمودند: من ملتی مثل شما نمیشناسم که اینگونه بد برخورد باشند… از ما فرمان نخواستید و حق (مسلّم) ما را بازنگرداندید؛ گویا از آنچه رسول خدا(ص) در روز غدیر خم فرمود، آگاهی ندارید!
گریه بر مظلومیت علی(ع):
هنگامیکه مصائب حضرت علی(ع) آغاز شد و خلافت او غصب گردید، یکی از شیوههای دفاعی حضرت فاطمه(س) گریه بر مظلومیت حضرت علی(ع) بود. آن حضرت بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) گریه میکرد و میفرمود: کیست (یاور) برای علی(ع) آن یاریکننده دینت؟ ایشان در واپسین روزهای زندگی نیز بهشدت گریه میکرد که حضرت علی(ع) از راز آن پرسید و ایشان پاسخ داد: بهخاطر آنچه پس از من به تو خواهد رسید، گریه میکنم.
سرزنش مردم:
حضرت فاطمه زهرا(س) در بخشی از سخنان خود در جمع زنان مهاجر و انصار فرمودند: چه زشت است کندی شمشیرها و سستی و بازیچه بودن مردانتان! وای بر آنان! چرا خلافت را از مرکز رسالت و پایههای نبوت و راهنما و مهبط وحی جبرئیل بیرون بردند؟ نه، بلکه اعمال بد شماست که پرده بر دلهایتان کشیده و گوشها و چشمهای شما را گرفته است و چه بد تأویل (از دین کردید) و چه بد رأی دادید و چه بد گناهی مرتکب شدید! و حتماً سرانجامش را گران و سخت خواهید یافت، در آن روزی که پرده از کار شما برداشته شود و کیفری که در انتظار شماست و عذابی که خدا آماده کرده و شما گمان آن را ندارید، نمایان خواهد شد «و در آن روز است که اهل باطل، دچار خسران میگردد.»
مقاومت نهایی:
در آن زمان تلخ و غمآلود که حضرت علی(ع) را با زور و وضع زننده بهطرف مسجد میبردند، حضرت فاطمه(س) بهمیان جمعیت آمد و بین امام و آنها قرار گرفت و فرمود: به خدا قسم! نمیگذارم پسرعمویم را ظالمانه (برای بیعت) ببرید. آنگاه که حضرت علی(ع) را مظلومانه به مسجد بردند تا بهاجبار از او بیعت بگیرند، فریاد حضرت زهرا(س) با تن مجروح بلند شد: رها کنید پسرعمویم را! قسم به آن خدایی که محمد را به حق برانگیخت! اگر از علی(ع) دست برندارید، گیسوان خود را پریشان کرده، پیراهن رسول خدا(ص) را بر سر افکنده، نزد خدای تبارک و تعالی فریاد برمیآورم. آنگاه حضرت فاطمه(س) همراه حسنین برای نفرین بهسوی قبر رسول خدا(ص) حرکت کرد.
حضرت علی(ع) به سلمان فرمودند: سلمان، فاطمه را در یاب! گویی دو طرف مدینه را مینگرم که بهلرزه افتاده. سوگند به خدا! اگر فاطمه(س)… نفرین و ناله سر دهد، دیگر مهلتی برای مردم مدینه باقی نمیماند و زمین، همه آنها را در کام مرگبار خود فرومیبرد.
سلمان خود را رساند و گفت علی(ع) مرا فرستاده که به شما بگویم به خانه برگردید و نفرین نکنید. فاطمه(س) فرمود: حال (که امامم دستور داده) برمیگردم و صبر میکنم و سخن او را میپذیرم و از او اطاعت میکنم.
اینگونه دفاع، زیباترین دفاع است؛ چراکه با اطاعت صددرصد و محض امامش همراه است. راستی که باید گفت جانانهترین و زیباترین دفاع را حضرت فاطمه(س) از امامت و امام خویش کرد؛ تاآنجاکه جان خویش را سخاوتمندانه فدا نمود و تا آخرین لحظه از دفاع از امام خود دست برنداشت.
آنچه خواندید برشهایی بود از کتاب بدانید من فاطمه هستم، تازهترین اثر انتشارات کتاب جمکران با موضوع حضرت فاطمه زهرا(س)
دیدگاهتان را بنویسید