روزها و ساعات عجیبی رو پشت سر گذاشتیم هم عزادار سید مقاومتیم و هم خوشحال از وعده صادق۲.
اگر این روزها خود سیدحسن نصرالله عزیزمون زنده بود چه صحبتی با ما می‌کرد؟
– اگر امت اولیت‌بندی درست داشت به اینجا نمی‌رسید!
بر اولویت داشتن رویارویی با پروژه صهیونیسم غاصب فلسطین و قدس و دیگر سرزمین‌های اسلامی در لبنان و سوریه تأکید می‌کنم و اگر از ابتدا امت بر اساس این اولویت‌بندی عمل کرده بود به اینجا نرسیده بودیم و هیچ‌کدام از این دردها و مصیبت‌هایی که امروز ملت فلسطین در فلسطین و مناطق مختلف جهان و تمام ملتهای منطقه از آن رنج می‌برند وجود نداشت همه جنایت‌ها، مصیبت‌ها و دردهایی که ما در لبنان و ملتهای منطقه دیدیم به سبب شانه خالی کردن از مسئولیت و اولویت‌ها بود.
– انحراف جهان عرب با پروژه ایران‌ستیزی!
متأسفانه در جهان عرب، برخی کشورها و دولت‌ها به پشتیبانی آمریکا و غرب مانع پرداختن به اولویت می‌شوند و راه آن را سد می‌کنند و مدام می‌خواهند ملت‌ها را به سمت اولویت‌های دیگر منحرف کنند و برایش دشمنان دیگر و جنگ‌های دیگری بسازند. وقتی انقلاب اسلامی ایران پیروز شد و به عقبه استراتژیک جنگ با دشمن اسرائیلی تبدیل شد، بلافاصله یک اولویت دیگر برایمان ساختند؛ جنگ دیگری به راه انداختند و دشمن جدیدی با عنوان «گسترش و خطرهای ایران!» هشت سال به جنگ با ایران پرداختند و برخی کشورهای عربی، صدها میلیارد دلار در آن پول خرج کردند که اگر یک چهارم، یک پنجم یا یک دهم آن را برای فلسطین خرج کرده بودند، فلسطین آزاده شده بود و ملتِ آن متحمل این همه رنج و بدبختی نمی‌شد.
– اختراع دشمنی با نام شیعه!
در آغاز به ایرانیان نمی‌گفتند شیعه، بلکه میگفتند: «ایرانی، مجوس، فارس و مهاجمان مرزهای شرقی امت عرب.» بعدها فهمیدند این الفاظ فایده ندارد. دشمنی با نام جدید اختراع کردند به نام گسترش شیعه! امروز به بسیاری از گروه‌های اسلام‌گرا القا می‌کنند که ایران، دشمن است؛ اولویت مقابله با خطر شیعه است و خطر شیعه برای امت، بزرگ‌تر از اسرائیل و پروژه صهیونیسم است. آیا امروز این مسئله در ده‌ها و صدها شبکه ماهواره‌ای گفته نمی‌شود؟ برای بسیاری، اسرائیل دیگر دشمن و خطر محسوب نمی‌شود و به سراغ ایجاد دشمن و پروژه جدید رفته‌اند.
– تفرقه، مخرب ترین سلاح موجود در منطقه
وقتی سراغ کشورهایی منطقه می‌رویم که در آن ها تنوع و چندگانگی وجود دارد و سال‌ها در سایه برکات این تنوع و چندگانگی زیسته‌اند، ناگهان مسئله فرقه‌ای و مذهبی می‌شود در حالی که نبردها و درگیری‌ها سیاسی هستند. چرا این تنوع و تفاوت‌ها را تبدیل به درگیری‌های فرقه‌ای و مذهبی می‌کنید؟ در واقع این کار را به عمد انجام می‌دهند، نه از سرنادانی؛ چون این سلاحی مخرب است؛ مخرب ترین سلاحی که در این منطقه وجود دارد.
– آیا وقت بیداری نرسیده؟
آیا پس از همه اتفاقاتی که در اطراف ما و در میان خودمان افتاد وقت آن نرسیده است که ملتهای منطقه بفهمند کسی هست که نابودی این منطقه، کشورها، ارتش‌ها، و ملتهای آن را می‌خواهد؟ آیا وقت آن نرسیده که ملتهای منطقه، مسئله را درک کنند و کشورهایی که این پروژه مخرب و کینه توزانه را می‌پرورانند، با انگشت نشان دهند و به نام صدا بزنند؟ این پروژه خطرناک‌ترین پروژه ای است که در منطقه ما در حال اجراست.
– در کنار فلسطین
ما در حزب الله در کنار فلسطین و ملت آن خواهیم ماند و به رابطه مستحکم و گرم با همۀ گروه‌ها و تمامی نیروهای فلسطینی بسیار علاقه‌مند هستیم. شاید در بعضی مسائل و موضوع‌های مرتبط با خود فلسطین، سوریه و منطقه با آنها اختلاف داشته باشیم ولی ما از منادیان توافق بر سر نقاط اشتراک هستیم؛ چه رسد به اینکه این نقطه اشتراک فلسطین و شعارهم «القدس تَجمَعُنا» باشد. قدس باید ما را گرد هم بیاورد و پایبندی به فلسطین و قضیه فلسطین و ملت آن باید از هرگونه اختلاف فکری، عقیدتی، دینی، مذهبی، فقهی، سیاسی، ملی‌گرایانه یا مسائل دیگری که بر سر آنها اختلاف داریم دور باشد.
– ما شیعیان علیبنابیطالب؟ع؟
من همیشه از جایگاه یک مسلمان، وطن پرست، دوست دار انسانیت و… صحبت می‌کنم، اما این بار می‌خواهم از جایگاه یک شیعه صحبت کنم. ما شیعیان علیبنابیطالب؟ع؟ در جهان از حمایت فلسطین، ملت و مقدسات امت در فلسطین دست برنخواهیم داشت. عنوان های رافضی، تروریست، جنایتکار و هرچه می‌خواهید را به ما بدهید و ما را هر جا که یافتید و در همه جبهه‌ها و بر در هر حسینیه و مسجد بکشید، اما ما شیعیان علیبنابیطالب؟ع؟ فلسطین را تنها نخواهیم گذاشت.
آنچه خواندید برش‌هایی بود از کتاب «چرا سوریه» شامل ترجمه مصاحبه‌ها و سخنرانی‌های سیدحسن نصرالله درباره بحران سوریه و مسائل منطقه که به قلم سید حسین مرکبی ترجمه و گردآوری شده است.
برای تهیه این کتاب از سایت کتاب جمکران به آدرس زیر مراجعه کنید:
دیدگاهتان را بنویسید