زیر نور مهتاب

روزهای اول وقتی بچه ها می گفتند : « اسمتان چیست ؟» می گفتند : «کلنگ » و یا «بادمجان» . عراقی ها در لیستشان همین اسامی را یادداشت می کردند و از روی لیست می خواندند . «کلنگ! کلنگ» هیچ کس جواب نمی داد . با همان لهجه خاص عربیشان می گفتند : «وین کلنگ ؟» بچه ها می خندیدند و می گفتند : « ما کلنگ نداریم » یا صدا می کردند : «بادمجان ! بادمجان !» بچه ها می گفتند : «ما بادمجان نداریم!»