حاج عمران

در  ساحل ام الرصاص نشسته بودم و به برگشت نیروها نگاه می کردم.این مکان تنها معبری بود که قایق ها می توانستند نیروها را سوار کنند و به ساحل خرمشهر ببرند . نیروهای زیادی در آنجا جمع شده بودند.
صحنه های عجیبی را به چشم می دیدم  عده ای با انداختن سلاح و تجهیزات سعی می کردند شناکنان خود را به آن طرف برسانند . عده ای حتی با شلیک به سمت قایق ها سعی می کردند سکاندارها را مجبور کنند تا به طرفشان بروند و سوارشان کنند چون هر قایقی حدود ۳۰ تا ۳۷ نفر را سوار کرده بود و با خود می برد .هنوز بیست دقیقه تا غروب آفتاب وقت داشتیم که ناگهان صدای هلی کوپتر عراقی به گوش رسید . پیش خودم گفتم : خدایا به داد این بچه ها برس
هلی کوپتر ابتدا گشتی روی سواحل ام الرصاص زد اما بعد ناگهان شروع کرد به شلیک موشک تا صدای شلیک به گوش رسید یکی از قایق ها با ۳۳ نفر از هم پاشید و به زیر آب رفت . از مکانی که قایق فرو رفته بود حباب های اکسیژن به روی آب آمد و …