سراسر پنجره

مجموعه داستان «سراسر پنجره» در اولین برخورد، هدایت مخاطب است به جهانی مملو از صدا‌ها و رنگ‌های متفاوت. در این چند صدایی ادبی، امکانی برای انتخاب و یا رودررو شدن با دنیاهای تازه‌ای فراهم است که حتی اگر در حوزه انتخاب و سلیقه ادبی مخاطب نیز نباشد، اما به واسطه قرار گرفتن در یک مجموعه، فرصتی نوبرای او ایجاد می‌کند تا به قضاوتی تازه دست پیدا کند.
دراین مجموعه مخاطب با ابداعات تازه‌ای از نظر ساختار و محتوا روبه‌رو می‌شود و انتخاب و چینش داستان‌ها تلفیقی از قصه‌های ساختار‌محور و معناگرایانه را به نمایش می‌گذارد. اگرچه می‌توان گفت در همه داستان‌های مجموعه، کوششی برای آزمودن فرم‌های نو در روایت قصه، چه به لحاظ انتخاب راوی و چه به لحاظ نثر دیده می‌شود.
اوج این فرمگرایی در داستان «مقامات رندی» نوشته داوود حسنوند دیده می‌شود که به سبک ادبیات کلاسیک روایت می‌شود، سبکی که در مقابل لحن عامیانه راوی در داستان «زال» نوشته نظام حقی قرار می‌گیرد. در این مجموعه، ردپایی از داستان‌های بومی نیز دیده می‌شود که دو داستان «لاک پشت آهنی» و «ناجی» نوشته سروش رهگذر از این جمله‌اند؛  داستان‌هایی که وقایعشان در روستا می‌گذرد و متعهد به مضامینی بومی هستند. دو داستان «نقش جنازه نبیه» و «قرارگاه متروکه» از آیت دولتشاه را می‌توان از داستان‌های متفاوت این مجموعه به حساب آورد؛ داستان‌هایی که تعلیق و کشش در کنار فضای تازه قصه، جذابیت خاصی به آن‌ها بخشیده است.
 «سراسرپنجره» از نظر انتخاب موضوعات خاص، نمونه‌های مثال‌زدنی دیگری نیز دارد. سجاد بنکدار در داستان «اشک، عرق، خون»، قصه‌ای خواندنی از رابطه پسری جوان با خروس جنگی‌اش روایت می‌کند و در داستان بعدی خود یعنی «برسد به دست…»، به فضایی کاملا متفاوت از قصه قبلی خود روی می‌آورد و زنی تنها را در انتظاربازگشت شوهرش از سر کار و در محاصره نشانه‌های روزمره زندگی مدرن از جمله تلویزیون و موبایل قرار می‌دهد. «سراسرپنجره» ۱۹ داستان خواندنی از ۱۵ نویسنده جوان به انتخاب عباس محمدی است؛ تجربه‌ای که نمی‌شود آن را نادیده انگاشت.