روزهای مندرس

«روزهای مندرس» عنوان هفتمین مجموعه شعر عباس باقری، شاعر سیستانی است که دربرگیرنده 50 شعر در قالب سپید است. صبح، انکار، دیدار، آیا،پرخاش، غریبانه، هنوز می‌توان، چقدر دیر، حسرت، این شعرها ، شب‌کوری، از یاد رفته،‌ بیوه‌مرد، اندیشه، به خاطر میهن و… از اشعار موجود در این دفتر شعر اند. عباس باقری که تاکنون کتاب‌های زیادی از وی در زمینه‌ی شعر یا پژوهش منتشر شده در نخستین جشنواره‌ی شعر فجر به‌عنوان یکی از برترین شاعران معاصر کشور شناخته‌ شد و در دومین دوره‌ی این جشنواره هم به‌عضویت هیأت داوران انتخاب شده‌بود. شاعر در این مجموعه شعر که سروده های او در سال های 68 تا 70 را در برمی گیرد توانسته است با بکارگیری عناصر محیطی و شخصیت های اساطیری سیستان به صورتی ملموس و جذاب به بیان مسائل اجتماعی بپردازد. «مثل شاخه های ترنج» عنوان دفتر شعر دیگری از همین نویسنده است که توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است. گزیده متن: «در آیینه خانه»: اشک‌هایت را به شبنم لبخنده‌ای، فرو بنشان. چارقدت را از روی بغض طاقچه بردار گالشت را به پای درکش و در بانگ چاوشان راه رها شو خورشید در آبگینه خانه منتظر توست.» «به چه کار می‌آید/ این شعرهای با نزاکت بازاری/ در سرزمین پارسال و پسین سال/ این شعرها/ که میخ‌های تابوت شاعرکان‌اند/این شعرها که گاه از تو امیری می‌سازند/ بی‌جیره و مواجب و بی‌دستار/ گاهی سجاف گلویی می‌شوند که، نام تو را، با صد فسون به همهمه می‌گویند.»