علمدار عاشقی

علمدار عاشقی

نوشتار حاضر چکیده ای از رابطه ی عباس بن علی با مولای خود حسین بن علی علیهم السلام می باشد که در چهارده گفتار جمع آوری گردیده، سعی شده روان و ساده بیان گردد تا جوانان و نوجوانان به مقتضای حال و هوای سنین خود، در رابطه این دو امام و مأموم غرق گردند و ولایت مداری عباس علیه السلام را بهتر بشناسند.
تلاش بر این بود که این مجموعه با سند نقل گردد؛ اما به خاطر شلوغ نشدن متن فقط در جاهای ضروری سند حدیث در پاورقی ذکر گردید. این گفتار، یا متن سخنان این دو بزرگوار می باشد و یا آیات قرآن و احادیث اهل بیت علیهم السلام است که به صورت زبان حال، بیان گردیده است.

برشي از كتاب:

ادب، همان انجام واجبات الهى وسنّت ثابته در شريعت محمّدى واحاديث ائمّه دين است. همان تهذيب نفس از رذايل اخلاقى كه شارع مقدّس از آن نهى كرده ودر قرآن، اين درياى بى‌ انتها واحاديث روايت شده از پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله) وجانشينان او : وجود دارد؛ كه هر يك راه روشن ومسير عاقبت بخيرى هست.

در تمام عمر عزيزش، ما را برادر صدا نمى‌زد؛ اگر چه پدرمان يكى بود. دائمآ لفظ او، سيّدى يابن رسول الله بود به يقين مى‌دانست كه مرتبه امامت فوق همه مراتب است ولذا خود را به منزله عبد قرار مى‌داد وبه سيّدى خطاب مى‌فرمود. اينكه ما را برادر خطاب نمى‌كرد، يعنى نمى‌خواست خود را، هم رديف ما قرار دهد؛ زيرا «هم رديف امامت چيزى قرار نمى‌گيرد؛ چون بالاتر از درجه نبوّت است.»واين همان فقاهت در دين وهمان ادب عبّاس است.

در سير تاريخِ سيره شجاعان، شجاعى كه تمام صفات شجاعت را داشته باشد جز پيغمبر خاتم (صلي الله عليه و آله) وبابايمان على (عليه السلام) كسى را نمى‌شود نام برد. شجاع كسى است كه مرگ را اختيار كند وبا زندگى وداع نمايد، نه از سر ترس واكراه؛ بلكه به خاطر حمايت دين واعتقاد صحيح خود ودر آن حال به مورچه‌اى هم ظلم روا ندارد وغير از خدا از هيچ قدرتى نهراسد.